ZAMANE GRETELİ

 ZAMANE GRETELİ

Basamakları çıkarken nefes nefese kalıp trabzana tutundu. Sanki kalbi yerinden çıkacakmış gibi çarpıyordu. Her sabah yataktan kalkarken çektiği işkence ise cabasıydı. Başak henüz çok gençti ama şimdiden birçok sağlık problemi ona göz kırpıyordu.

Bundan 2 yıl önce, üniversite sınavına hazırlanırken olmuştu ne olduysa. Yemek yemeyi hep severdi, ama sınav kaygısı paçasını sarınca taze fasülye ile stresinden kurtulamayıp biraz sağlıklı atıştırmalıklar, biraz tuzlu kraker, cipsler, hadi şekerli bisküviler, çikolatalar derken kremalı tatlılara doğru giden bir yola düştü. Hansel ve Gretel’le aynı kaderi paylaşır gibi canı ne istiyorsa onu yiyordu. Ne de olsa sonra zayıflarım diye düşünmüştü hep. Farkında değildi ki masaldaki cadının hilesiyle benzer bir hileye kandığını. Böylece nasıl olduğunun farkına dahi varmadan tüm kilolarını almıştı. Her tartıya çıktığında eskisinden +1 kilo ile karşılaşıyordu. Yanlış beslenme saatleri, paketli yiyecekler üzerine bir de hareketsiz kalınca vücudunun tüm sistemi alt üst olmuştu.

Artık üniversiteliydi ve insanların onu beğenmesini, eski sağlıklı günlerine dönebilmeyi çok istiyordu. Bu sebeple sorunu bir an önce çözmeliydi. Ancak kısa sürede o kadar kiloyu vermek kolay değildi. Bu yüzden şok diyetler uygulamaya başlamıştı. Bir spor merkezine de yıllık kayıt yaptırmıştı. Ne var ki kısa sürede kendindeki yeni değişiklikler onu daha da rahatsız etmeye başladı.

Gün içerisinde başı dönüyor, kendini halsiz ve sinirli hissediyordu. Spora gitmesi gerekiyordu ama buna gücü yoktu. Kendini zorlayarak gittiğinde ise "Hareketler çok zor, yapamıyorum" diyordu. Spor sonrası ağrılardan şikâyet ediyor, tekrar gitmek istemiyor, çok üşeniyor ve sonrasında vazgeçiyordu. Bir sarmal olmuştu artık ve bu gidişi değiştirmezse sağlığı elden gidecekti.

Annesi de onun için endişeleniyordu. Başak önce günlerce aç kalıyor sonra sevdiği yiyeceklere dayanamayıp eski beslenme stiline geri dönüyordu.  İstikrar olmayınca da haliyle sonuç değişmiyordu. “Çünkü hayat, sürekliliğe karşılık veriyordu.” O iki kilo verip 3 kilo aladursun, artık bozduğu diyetlerden sonra çektiği vicdan azabı da azalmış “Bir defalık istediğim şeyi yiyemeyecek miyim ben?” diye söylenmeleri de başlamıştı. “Haftalarca uğraşıp verdiğimi bir defada geri alıyorum!” diyordu.

Yine bir gün okuldan sonra dışarıda biraz zaman geçirip eve doğru yola koyuldu. Apartmana girip merdivenleri; “Yok yok ben su içsem kilo alıyorum.” diye söylene söylene çıktı. Nefes nefese gelmişti eve. Bu duruma üzülen annesi: “Başak, gel kızım konuşalım biraz…” dedi.

“Ben de doğum sonrası aldığım kiloları vermekte çok zorlanmıştım. Hızlıca vermek isterken sağlığımı da bozmuştum. Bir bebeğim vardı ve ona iyi bakmak için kendi sağlığıma da dikkat etmeliydim. Evet, biraz zaman alacaktı, ama hem senin hem de kendim için bunu yapmalıydım.

Şimdi sen de görüyorum kendine eziyet ediyorsun. Neden hem sağlıklı olup hem de kilo veremeyesin ki? Bu birden olacak bir şey değil. Seni bir gün de mi doğurdum ben, güzel evladım? 9 ay ne zorluklar çektim ne sancılar,  mide bulantıları, bel ağrıları, uykusuz geceler... Gün bir anda akşam oluyor mu? Ya da bir anda sabah? Sana tohum verdiklerinde toprağa koyup sabırsız da olsan onu bekliyorsun ve o çatlıyor, sana güzellikle dolu bir çiçek sunuyor. Hatta verilen her tohumun çiçek açma süresi de bir olmuyor.

Hayatta hiçbir şey bir anda olmuyor. Sen de bir anda almadın ki bu kiloları, nasıl bir anda veresin? Kilo almanın olduğu gibi, kilo vermenin de hakkını vermek gerek. Öyle değil mi? Şimdi söyle bana bu konuda gerçekten bir adım atmak ister misin?"

Başak'ın yapması gereken, öncelikle karar vermekti. Fakat bu sefer verdiği karardan vazgeçmeden, sonuna kadar giderek. İlk iş Hansel ve Gretel’in düştüğü tuzağa düşmeyecekti. Tıpkı masaldaki gibi kurabiyeden evin, değil önünden geçmek sapağına uğramamaktı niyeti. Masalın cadısına prim vermeyecekti bu defa ve gidip koca bir yıl yerine hemen bu akşam başlayacağı aylık bir egzersiz paketi satın alacaktı. Bu yol epey uzun sürecekti belki, ancak bu sefer kararlıydı.

Sonuçta şu bir gerçekti ki hiçbir başarı emek vermeden olmuyor, o zorluğu yaşamadan faydaya kavuşulmuyordu.

Bu işi hızlı diyetlerle değil, aynı zamanda sağlıklı beslenmeyi sürekli hale getirerek yapacaktı. Spor onun için bir zorunluluk değil, bilhassa hayatının bir parçası olacaktı. 

Elbet bir günde gelmeyen kilolar bir günde gitmeyecekti. Yavaş yavaş ama sağlıklı, canlı ve dinamik kalarak kilolarına veda edecekti. Ve bugün de başlamanın tam sırasıydı!

Her gerçek, heybesinde bir bedel taşır…

İnsanların çoğu, o bedeli ödemek istemediği için gerçeği de reddeder…

Dolayısıyla insan, mutlaka yüzleşeceği bedelleri büyütmüş olur…

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın gerçek amacını amaç edinmiştir. 

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.