HİKAYEMİN KAHRAMANI

HİKAYEMİN KAHRAMANI

Her insanın hayatı eylemlerini sergilediği bir sahne gibidir. Kendi seçimlerimizle yazar ve davranışlarımızla da o sahnede oynarız.

Küçük yaştan itibaren kendi halinde bir kızdım. Ne okulda en başarılıydım ne de çevremde en popülerdim, bir nevi kendi yolumun yolcusuydum. Mezuniyet öncesi okulda bir tiyatro oyunu yapılacaktı. Nasıl olduysa bu oyunun başrol oyuncusu olarak beni seçtiler. Bana verilen bu görevi ilk öğrendiğimde biraz endişelenmiştim. Eğer baş rolü oynamazsam, yerime başkası oynayacaktı.

Kendim rolümü oynamaya cesaret edemiyordum. Ancak başkasının da hakkım olan rolü almasına razı olamıyordum.  Ne olursa olsun doğrumla yanlışımla orada olmaya karar verdim. Yerime geçen kişiye bakıp “Ben olsaydım şöyle yapardım?” demektense… “Yanlış benim yanlışım ama düzeltebilirim?” diyebilmek için!

O an anladım ki bu bedeni, bu vücudu, bu aklı ben taşıyorsam onu yönlendiren ve seçimlerimle ona rehberlik eden de bendim aslında. Bu hayatta başarılı, mutlu olmak istiyorsam, başrol oynamak istiyorsam, bunu ancak ben yapabilirdim. Çünkü her insan kendi hayatının başrolüdür.

Bu hikâyenin kahramanı benden başkası olamayacaksa, oyunda dahi yerime başkasının oynamasını nasıl isteyebilirim ki! Hayalimdeki modacı, öğretmen, doktor, mimar, anne veya iyi bir aşçı olmayı benden başka kim benim gibi yapabilir? Ayrıca biliyorum ki; aday gösterildiğim rolü kabul etsem dahi, ancak o yoldaki çaba ve mücadelem ile o rolü gerçekten almış olabilirim.

İnsanların birçoğu her istediğine kolay yoldan ulaşmak ister. Oysaki her sonuca ulaşan değil, sonuca ulaşırken doğru şekilde emek sarfeden o işten en çok fayda sağlayabilir. Kendi başrolümün hakkını veremediğimde, hayat beni figürana çeviriyor adeta ve bana da bir vekil tayin ediyor! Benim adıma karar veren! Sonra da gelsin suçlamalar…

Onun yüzünden, doktor olamadım…

Onun yüzünden, okuyamadım…

Onun yüzünden, bu durumlara düştüm…

Onun yüzünden, ona kötü davrandım…

O beni sinirlendirdi…

O beni beğenmedi…

…

Benim hayatımdaki kararları başkası alınca bana da o kararların sonuçlarını yaşamak kalıyor maalesef. Genelde de payıma acılar, pişmanlıklar ve sinir bozucu şikayetler düşüyor. İnsan seçimlerinin sonucunu yaşarken, kendi hikâyesinin kahramanı olamayınca, maalesef başkaları yapamadıklarının suçlusu oluyor. Halbuki sorumluluk bu hikâyenin kahramanındaydı. 

Hayatının başrolünü insan gölgesine verse ve o da başarsa yine insanın kendisi başarmış sayılmaz. Eliyle dokunmadığı, yaşamadığı, kararını vermediği, acısını çekmediği hangi şey insana ait olabilir ki?

Madem bu hayat senin ise…

Yaz, çiz, oyna…

Doğru yoldan şaşma…

Baktın yanlıştasın, geri dön, korkma…

Hikâye senin, kahramanı da sen!

 

 

Neden,

Sıradışı bir ilmin,

Sıradışı keyiflerin,

Sıradışı ortamın,

Sıradışı ilişkin,

Ya da sıradışılarla ilişkilerin olsun ki?

Neden seninle ilişki kursunlar, sana değer versinler?

Sıradan bedellerle ödemede inatçı bir insanın, neden sıradışı bir yaşamı olsun ki?

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın gerçek amacını amaç edinmiştir. 

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.