HOŞ GELİYORSUN RAMAZAN!

HOŞ GELİYORSUN RAMAZAN!

“Yaşasın! Geri sayım başladı! Anne, geçen gün aldığın renkli balonlarımız nerede? Şu süsleri de duvara yapıştırdık mı bi’ balonlarımız eksik kalıyor. Onlar da tamam olursa, köşemiz hazııııır!”

“Bir eksik balonlarsa, öylece kalsın annecim.”

“Ama anne balonsuz Ramazan’a Hoş geldin köşesi olur mu?”

“Neden olmasın!” diyerek gülümsedi Reyhan. Sonra da “Hadi gelin bakalım, güzel çalıştınız bi’ molayı hak ettiniz.” diyerek biraz sağlıklı atıştırmalık ve meyve koyduğu masaya çağırdı kızlarını.

Üçü de birbirinden tatlı üçüzleri henüz ilkokul üçüncü sınıfa gidiyordu. İçlerinden en meraklısı, “Annecim Ramazan diyince aklına ilk ne geliyor” diye soruverdi. Reyhan gözlerini tavana dikerek düşünmeye başladığı an, diğer soru geldi. “Peki en çok Ramazan’ın neyini seviyorsun? Peki peki neden Ramazan’da aç kalıyorsunuz, onca saat açlığa nasıl dayanıyorsun annecim?”

Reyhan, ardışık gelen soruların cevabını düşünmeden bir çırpıda söyleyebilecek kadar hazırdı cevaplamaya. Ancak henüz 9 yaşına yeni girmiş kızlarına, cevapları nasıl en anlaşılabilir şekilde ifade edeceğini değerlendiriyordu. Başka bir soru araya girmeden başladı anlatmaya…

“Hani yarışmalarda joker hakkım derler ya Ramazan diyince aklıma her günü bol bonuslu, neredeyse 30 gün süren bir yarışma geliyor. Bu yarışma Yaratıcı’ya iman edenler arasında tatlı bir rekabet hatta. Ve biliyor musunuz? Bu öyle bir ay ki son 10 gününe gizlenmiş çok özel bir gece var. İşte o kıymetli geceyi bulup değerlendirenler yaşadı!”

Hepsi bir ağızdan “Ay çok heyecanlı!” derken, Reyhan devam etti.

“Ramazan’ın en çok neyini seviyorum? Özellikle birlikte hareket ediyor olmamızı. İnsan tek başına yapmakta zorlandığı iyi şeyleri ailesinden birileri yaparken daha kolay yapar hale geliyor. Beraber hareket etmek o topluluğa  ayrı bir güç verir. Sizce de öyle değil mi? Mesela Zeynep yatağını ve odasını topladığında, hemen Kübra ve Betül’ün de ortalığı toplayası geliyor. Sonra bir bakıyorsunuz bir anda odanız mis gibi düzenlenmiş.”

“Eveeeeet! Haklısın annecim, tam olarak birbirimizi gaza getiriyoruz.” diyerek kıkırdarlarken, anneleri düzeltti hemen.

“Biz ona motive etmek diyoruz. Sahi molanız epey uzadı. Ödevleriniz sizi bekliyor, son soruya da cevap verdiğim an herkes odasına! Anlaştık mı?” derken, meraklı gözler kırpılıverdi.

“Ve son olarak, açlığa nasıl dayanıyorum? Cevabım size biraz ilginç gelecek biliyorum. Öncelikle Ramazan, sadece gündüz yemek yemeyerek aç durmak anlamına  gelmiyor. Bizden fazla uyumak, zamanı boşa harcamak, gereksiz konuşmak, televizyon-internet karşısında vakitimizi boşa harcamak, hatta kendimize ihtiyacımız olmayan şeyleri satın almak gibi bir çok alanda kendimize sınır koymamızı istiyor. Dolayısıyla Ramazan bizden ne istiyor, bizim iyiliğimizi.

Şimdi sıkı durun size, çok acayip bir sır vereceğim! Sofraya oturduğunuzda tıka basa doymadan, yani hafif aç kalkarsanız bir sonraki öğüne kadar acıkmıyorsunuz. Neden? Çünkü insan doyarsa, acıkır. Peki ya doymazsak acıkabilir miyiz? O yüzden Ramazan’da son düşüneceğim şey karnımın acıkması.” diyerek tebessüm etti anneleri.

“Aaaaa! Hakikaten çok acayipmiş anne! Biz de bu Ramazan’da bir deneme yapabilir miyiz?”

“Tabiki neden olmasın, haydi artık odanıza!” derken Reyhan’ın gözü mutfak kapısının tam karşısında salonun baş köşesindeki Ramazan süslemelerine takıldı ve tebessüm etti. “Hoş geliyorsun Ramazan!”

Neden,

Sıradışı bir ilmin,

Sıradışı keyiflerin,

Sıradışı ortamın,

Sıradışı ilişkin,

Ya da sıradışılarla ilişkilerin olsun ki?

Neden seninle ilişki kursunlar, sana değer versinler?

Sıradan bedellerle ödemede inatçı bir insanın, neden sıradışı bir yaşamı olsun ki?

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın gerçek amacını amaç edinmiştir. 

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.