HANGİ GÖLGEDESİN?

HANGİ GÖLGEDESİN?

Her zamanki gibi başladı yeni gün. Komidinde duran telefonun alarmı çalınca uyandı Merve. Kahvaltı hazırlayıncaya kadar nice sessiz konuşmalar geçirdi iç dünyasında. Bu aralar sıklıkla hayatı sorguluyor, bazı karşılaştırmalar yapıyordu. 

İçindeki konuşmalar devam ederken; “Sahi” dedi birden, “Her şeyin bir gölgesi var, acaba iç sesimiz de dış sesimizin bir gölgesi olabilir mi?”

Derken servisin korna sesi ile irkildi, “Hadi bakalım çocuklar servis geldi, daha fazla geç kalmayın.”

Muhabbetler, gülmeler, didişmelerle yola çıkan çocuklarının rahatlıklarını fark eden Merve, “Bu çocuklara hiçbir dert bırakmamışım, öyle ki gölgelerini görseler ondan bile korkacaklar.” diyerek hayıflandı.

Sahi neydi dert?

En büyük derdimiz neydi bizim?

Bazen evde unutulan bir ödev ya da cep telefonu mu?

Evin kirlenmesi mi?

Havanın fazla sıcak olması mı?

Ya da birden gelen soğuklar mı?

Çocuklar okulda veya evin babası işinde başarısız olduğunda mı mutsuz oluyordu?

Neydi gerçek olan?

Düşündükçe yeni bir pencere açılıyordu zihninde. Bir süredir insanların birbirleri arasında açılan bu uçurumu düşünüyordu. Kiminin dert dediğini, başka ülkedeki insanlar bir nimet olarak görüyordu.

Aslında yaşadığımız tüm problemler biz çözüm buluncaya kadar bizim için bir dert. Bolluğun gölgesinde yaşarken ya tüm imkanlarımız elimizden alınsaydı? Biz de başka insanlar gibi yokluğun gölgesinde kalırsak ne yapardık?

Savaşın gölgesinde yaşayan insanlar gerçek derde sahipken bizlerse çoğunlukla sahte problemlerimize çözüm arıyoruz. Biz, sıcak odamızda çalışırken çay, kahve ayağımıza geliyor. Onlar ise sıcak bir yerde barınma için çözüm arıyorlar. Çocuklar okulda derslere giriyor, tenefüslerde oynuyor ve kantinden istediklerini alıyorlar. O çocuklar ise, ertesi sabaha çıkabilirlerse bir yerlerden içme suyu bulma peşinde. Belki de yolda rastladığı portakal ağacında portakal kalmışsa kardeşime bir tane koparabilirim diye düşünüyorlar diye derin derin düşüncelere dalmıştı Merve.

Peki biz? İşten dönerken mutlaka markete uğrar, gerekli gereksiz pek çok poşetle gireriz eve. Poşetlerin içinde, çocukların en sevdiği şeyleri almayı da ihmal etmeyiz.

Peki ya onlar? Sabah ne yiyeceğim derdinde değiller. Bomba sesleri arasında geceyi aydınlatan savaşın gölgesinde, bu gece ölmezsek yarın yer değiştirmemiz lazım diye düşünüyorlar.  Sırtındaki evin, çantanın gölgesinde, her gün yeni bir yere taşınıyorlar.  Bazen yıkık bir binanın duvarı gölgesine, bazen bir zeytin ağacı gölgesine, bazen de bir düzlükte açıyorlar çadırları. Düşündükleri acı da olsa bir gerçeğe vardıyordu Merve’yi.

Bizler gerçek derdi dert edinmediğimiz sürece, sahte dertlere çözüm arayan marifetsiz insanlar olarak kalırız. Ta ki, daha büyük gerçek bir baskıyla karşılaşana dek…

Bir gerçeğin gölgesi, binlerce sahte şeyin gölgesinden daha çok marifetlendirir insanı.

Bir sabah uyandığımızda, atılan bir bomba ile elimizden alınan evimiz, son model arabamız, sevdiklerimiz, ailemiz, akrabalarımız. Yahut yıkılan şehrin ve yerle bir olan sokağın olduğunu düşünürsek.

Şimdi, hangi gölgedeyiz?

Barışın gölgesi mi?

Savaşın gölgesi mi?

İnsan imkanları olmasına rağmen marifetlenmeli ki, elinden alınınca sığınacağı gerçek gölgeyi ve kime güveneceğini bilsin. 

Neden,

Sıradışı bir ilmin,

Sıradışı keyiflerin,

Sıradışı ortamın,

Sıradışı ilişkin,

Ya da sıradışılarla ilişkilerin olsun ki?

Neden seninle ilişki kursunlar, sana değer versinler?

Sıradan bedellerle ödemede inatçı bir insanın, neden sıradışı bir yaşamı olsun ki?

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın gerçek amacını amaç edinmiştir. 

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.