BİRLEŞEN OLMAK

BİRLEŞEN OLMAK

Yoğun bir günün ardından Sema kendini koltuğa bıraktı. Çocuklar uyumuş, ev sessizleşmiş, artık onun dinlenme saati gelmişti. Çayını alıp cam kenarındaki koltuğa ayaklarını uzatmıştı. İşteki yoğunluk, evdeki işler derken günün nasıl geçtiğini anlamıyor, akşam olduğunda pili bitmiş gibi hissediyordu. Eline kumandayı alıp kanallarda gezinmeye başladı. 

Televizyonda rastgele bir belgesel izlerken buldu kendini. Aslanların yaşamı çok ilgisini çekmişti. Bir aslan sürüsünün nasıl avlandığını anlatıyordu belgesel. Sema şaşkınlıkla aslanların avlanma stilini izliyordu. Avlarını bir süre sabırla izleyip, onların en korunmasız anını bekliyorlardı. O an gelince lider aslan önden gidiyor, peşindeki diğer aslanlar da destek verip avı deviriyorlardı. Ama aslanlar birleşemediklerinde, sürüdeki diğer hayvanlar avın yardımına yetişiyor, aslanlar da avı ellerinden kaçırıyorlardı. Hayvanların hayatından ne çok öğrenilecek şey vardı hakikaten diye düşündü. Peki ya biz insanların hayatı da öyle değil miydi? Hayatın genelinde işler böyle ilerlemiyor muydu?

Sema çalıştığı firmada yöneticilik yapıyordu. İş yerinde yükü ağırdı, işleri yetiştirmekte zorlanıyordu. Çalışanlar görevini tam olarak yapabilse o da biraz rahatlayacak, nefes alacaktı. Fakat ekip birbirlerini şikâyet edenler, yaptığı işin zorluğundan yakınanlarla doluydu. Bir proje yetiştirileceği zaman herkes birbirine paslamaya çalışıyor, birlik olup da ortak çözüm üretmeye kimse yanaşmıyordu. Hatta birlikte çalışmaları gereken bir görev verildiğinde, hata yapıldığında da kimse üstüne alınmıyordu. 

Sema’nın sürekli ekibini takip edip, toparlaması gerekiyordu. Yoksa işler içinden çıkılmaz bir hal alıyordu. Sonra çocuklar geldi aklına. Evde de durumlar çok farklı değildi çünkü. Çocuklar odalarını toplamak istemiyorlar, dağılan oyuncaklar içinse birbirlerini suçluyorlardı. Boşalan bardağına çay doldurmak için kalkarken, karşısındaki aynada görüntüsüne baktı derin derin. “Neden bu problemleri yaşıyorum?” diye kendine sordu. Herkes üzerine düşen sorumluluğu yerine getirse Sema bu kadar yorulmayacaktı. Bir belgesel onu alıp da nerelere götürmüştü.

Geçenler de bir kurabiye yaparken, evde yumurta kalmadığını fark etmişti. Olsun yumurtasız da olur dese de bir türlü birleşmiyordu malzemeler. Yumurtanın dahi birleştirme gücü vardı hayatta. Neden insanoğlu bir türlü birleşmeyi başaramıyordu? Oysaki atalarımız ne demişti;

“Birlikten kuvvet doğar.”

“Bir elin nesi var, iki elin sesi var.”

Ne güzel anlatmışlardı birleşmenin, gücünü, bereketini, kolaylığını… Sonra limon aklına geldi. Yeri geldiğinde salataya ekşilik veriyor. Yeri geldiğinde yazın sapsarı bir dondurmaya dönüşüyordu. Suyunu sıkınca limonata, duvara asınca mis gibi kokusuyla ortama ferahlık veriyordu. Neyle birleştirirsen, ne sorumluluk verirsen onun şekline bürünüyor, girdiği rolün hakkını veriyordu.

İnsanoğlu dışındaki diğer canlılar birleşmekte hiç de sorun yaşamıyor, kıvamına göre şekil alıyordu. 

Yaratılan her şey bize bir şeyler öğretiyor. İnsan çevresine biraz dikkatlice baksa, deneyim transferi yapsa belki de birçok probleminin çözümünü görebilecekti. Nitekim Sema da bütün bu yaşadıklarını değerlendirdiğinde, aslında ortak problemin ne olduğunu fark etti. Sürekli bir yerlere yetişmeye çalışıyor, fakat tek başına her şeye yetişmesi mümkün olmuyordu.

Yaratılış itibariyle hepimizin birbirinden farklı ihtiyaçları kadar becerileri de var. Aynı zamanda her şeyi kendimiz yapabilecek kadar ne güçlüyüz ne de zamana sahibiz. Dolayısıyla, birleşen olmak önemli. Birleşen olmanın en öne çıkan avantajları, insanların birbirlerine yük olmayışı, aksine birbirlerini motive ediyor olması. Sonuç olarak yorgunluk ve şikayetlerin azalması. Başarıya giden ana yollardan biri de birlik olabilmektir. Çünkü, birleşen olmak tek başına olmaktan daha verimli sonuçlar doğurur.

Neden,

Sıradışı bir ilmin,

Sıradışı keyiflerin,

Sıradışı ortamın,

Sıradışı ilişkin,

Ya da sıradışılarla ilişkilerin olsun ki?

Neden seninle ilişki kursunlar, sana değer versinler?

Sıradan bedellerle ödemede inatçı bir insanın, neden sıradışı bir yaşamı olsun ki?

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın gerçek amacını amaç edinmiştir. 

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.