AT O ŞİŞEYİ ELİNDEN!

AT O ŞİŞEYİ ELİNDEN!

Kardeşinin sesi ile irkildi Tuğba; “Abla hayırdır elinde içtiğin sodanın markasına bak. Bıraktın herhalde tükettiğin ürünleri incelemeyi!” dedi alaycı bir gülümsemeyle.

Tuğba şişenin etiketine baktı ve ne olduğunu anlayamamıştı. Bir anlık dalgınlıkla içmişti demek ki. Bu zamana kadar kendisi almaz, evde bir başkasının aldığı ürün de boykot marka ise kullanmamaya özen gösterirdi. Ancak evde boykota bir tek kendisinin dikkat ediyor olması, sakınma sürecini her geçen gün zorlaştırıyordu.

Geçen yılın son baharını hatırladı. Sosyal medyada gördüğü manzaralar karşısında hıçkıra hıçkıra ağlayarak kendini çaresiz hisseden Tuğba’yı... Tüm bu şahit oldukları karşısında duyarsız kalamazdı. Evet elinden bir şey gelmiyordu. Oraya gidip zulümü durduramazdı. Fakat bu süreci finanse eden dolayısıyla zulmü destekleyen markaları boykot edebilirdi. Etti de… Hem kendisini hem de çevresini bu konuda duyarlı olmaya davet ediyordu.

O dönemler nasıl da hassasiyetle sakınıyordu. Ne olmuştu da şimdilerde canı o markanın çikolatasını çeker olmuştu? Oysaki o lezzetin tıpa tıp benzerini üreten yerli markalar bile vardı. O kahveyi içmese, o hamburgeri yemese ne olurdu? O şampuanı kullanmayıp yerine muadilini tercih etse ne değişirdi hayatında? Bunları yemedi, içmedi veya kullanmadı diye ne denli büyük bir kayıp yaşardı ki insan? “Ben içmezsem ölmem, ama peki ya  zulmün yaşandığı o şehirdeki insanlar….” diye içinden geçirirken cümlesini tamamlayamadı ve kalkıp elindeki şişeyi çöpe attı.

Boykot sürecine azimle başlamıştı. Dünyanın gözü üzerinde olan o topraklardan gelen haberleri, videoları gördükçe; keyif veren ama boykot olan markaların ürünlerinden uzak durmak daha kolay geliyordu. Zaman geçtikçe gördüklerini normalleştirmiş miydi acaba? Hoş o masumlar artık eskisi kadar medyada da gündem olmuyordu. İnsanoğlu işte unutan varlık! İnsan kendi çıkarı söz konusu olduğunda, sürecine çok hızlı uyum sağlar.

Tuğba, boykota kendi market ve giyim alışverişlerinde hala dikkat ediyordu. Fakat eve alınmışsa tüketmeyeyim de demiyordu şimdilerde. Bunu fark edince çok kızdı kendine “Toparlanman lazım, hassasiyetini o ilk günkü disiplinini kaybetmemen lazım Tuğba!” dedi.  Dünyanın gözü önünde olan bu olaylara artık bilip de bilmemezlikten gelmek üç maymunu oynamak, olmaz mıydı? İnsan ne olursa olsun iyiye iyi, kötüye kötü diyebilmeliydi. 

İyilik yalnızca iyilerin ve iyileri destekleyenlerindir. Kötülük yalnızca kötülerin ve kötüleri destekleyenlerindir. Saf kötülüğün olduğu bir sahnede ise tarafsız olmak demek; kötünün elinden tutmak değil midir?

Kötünün elini bırakmaya niyet edenler ve hiç tutmaya tenezzül etmemiş olanlar… Niyeti yeni olanların da eskiden beri gönlü olanların da buluşacağı bir yer var… İyinin elini sıkıca tutan, zaten tutanlardansa hiç bırakmayanların sahnesi. Orada yeri olmayan şey de çöpe atılası o şişe...

Neden,

Sıradışı bir ilmin,

Sıradışı keyiflerin,

Sıradışı ortamın,

Sıradışı ilişkin,

Ya da sıradışılarla ilişkilerin olsun ki?

Neden seninle ilişki kursunlar, sana değer versinler?

Sıradan bedellerle ödemede inatçı bir insanın, neden sıradışı bir yaşamı olsun ki?

"Deneyimsel Tasarım Öğretisi" insanın gerçek amacını amaç edinmiştir. 

Doğru karar alabilmek, doğru seçimler yapabilmek için insanı açık bir bilince yönlendirir. Problemlerin gerçek çözümlerine yönelik stratejiler verir.

"Kim Kimdir" ile başlayan, "İlişkilerde Ustalık" ve "Başarı Psikolojisi" ile devam eden programları insanların kendi dünlerine göre daha mutlu ve daha başarılı olmalarına katkı sağlar.